Scheurende meeloperij

Zo’n driehonderd meter verderop zie ik een mede-eilandbewoner me voorgaan. Hij opent de deur en nog voordat ik mijn tussenstation heb bereikt, hoor ik dat hij er is. Octavio. Bij de leukste sappenman op 6th trillen de verse bananen en ananassen steevast van de planken. J.Lo, Justin of andere radio 538-achtige artiesten bulderen immer door de winkel zodra de iet wat gezette Mexicaan met eeuwige glimlach dienst heeft. “Ola Bo, how are you feeling today?” Ik antwoord dat ik wel iets tegen de vermoeidheid kan gebruiken. Een nachtje clubben op woensdagavond gaat me zo dik eind twintig –helaas – niet meer in de koude kleren zitten. Ons gebruikelijke praatje pot…