Chill’m in wit

Ik ben een weekje terug in Nederland en zit ouderwets op de Amsterdamse ‘Schuyt’ een broodje te eten. Naast ons schuift een stel aan. Althans, stel. Overduidelijk een setje homovriend en vriendin. Beiden blond, beiden het accent zoals het betaamt in Oud-Zuid en beiden van die types die intrigeren&irriteren. Het meisje in de bediening arriveert aan hun tafel. Op de vraag wat ze willen drinken, antwoordt rondborst-en-bil: “Zeg, doe mij maar een wijn”. Okay. Een wijn. Op de vervolgvraag welke ze wil, begint ze in slow motion te lachen. Ze laat haar keelaardappel nog een extra rondje draaien en legt met een vleugje belerende toon uit dat ze niets van…