Charivari

Waar ik me echt, maar dan ook echt, het aller aller aller aller meeste aan erger in deze stad? Dat alles zo ontiegelijk, onvoorstelbaar, ongepast veel geluid moet maken. Metro’s, auto’s, bussen, vuilniswagens, bellende mensen, lopende mensen, deuren, liften – je weet wel, zo’n piepje per verdieping, dat is hier net een  vrachtwagen in z’n achteruit -, natuurlijk brandweerauto’s, ambulances, maar ook hotdogkramen, reclame in taxi’s, motoren, truckers en ga zo maar door. Het gaat en moet hier allemaal zo hard.

Ik weet nog wel de vierde dag na emigratie. Daar stonden we. Een beetje als heppie&peppie op 5th Avenue nog zoekende naar metro ingangen en straatnummers. Wat was het druk. Het leek wel Koninginnedag – of nu dan Koningsdag – in Amsterdam. Een krioelende bende aan mensen wurmde zich langs en soms ook pogend door ons heen te racen. De chaos, de mensen en al dat lawaai . Het werd me daar, zo voor warenhuis Saks Fifth Avenue, ineens teveel. Het was alsof ik in een tunnel werd gezogen, de wereld stil stond en ik kon nog maar een ding: keihard janken, handen op m’n oren en al snikkend en stotterend – inclusief pruillip – uitkermend: “ik wil naar hui-uiiiiiiis” …. En okay, ik ben een klein koninginnetje als het op dramatiek aankomt, maar geloof me. Dit waren geen krokodillen noch aanstelleritis tranen. Het was echt even veel te veel en ik voelde me volledig verloren en zo klein in deze stad.

Toen een warm bad, en nu bijna een jaar later, kan ik zeggen dat ik eraan gewend ben. Althans, in de zin dat ik er niet meer om ga huilen of ‘s nachts wakker van word, maar de ergernis blijft. Ik vraag me nog steeds af waarom alles in vredesnaam zo knoerthard moet. Een logisch antwoord heb ik eigenlijk nog steeds niet, ik hou het er maar op dat Amerika nogal van de extremen is. Dus. Terwijl de bussen, taxi’s en menig ander mechanismen de charivari van de stad vormen, bemerk ik dat het winterse weer langzaam haar intrede maakt. Tijd voor wolwerkjes en of dat nu kort, lang, of oversized is: een knit, moet en zal deel uit maken van een hip trendvolgend garderobe’tje. Althans, volgens de etalages van 5th Ave, waar ik nu – hallelujah – zonder traan of google maps m’n weg heb gevonden.

With love,
Bo Mulder

Geschreven door Bo Mulder – Bekijk haar blog!
Foto door Marinke Davelaar